1 Şubat 2013 Cuma

Yunanistan'a gitmek ve kaçmak.

Niyazi’yle yolda yürüyordum. Arkadaşım biraz sapıktır, gördüğü güzel kızlara pandik atıp kaçar. Önümüzden giden güzel bir bayana pandik attı. Ama kadın yalnız değilmiş yanında duran adam bizi yakaladı ikisi birlikte tartakladı. Ama biz kaçmayı başardık. Koştuk filan bi kliseye girdik. Klisede oturuyıruz geçtik en öne. Full sessizlik. Hiç kimse ses çıkarmıyor. Niyazi tam o sırada bi osurdu. Herkes bize baktı. Neyse ben bunu uyardım sakin lan dedim filan bu dayanamadı bi daha osurdu. Öyle bi osurdu ki mumları söndürdü, klise içinde titreşim oluştu. Sonra artık burada duramayacamızı anladık. Çıktık. Çıkışta polisin biri bizi durdurdu. Öğlen namazı kaç rekat dedi. Abi biz hristiyanız dedik atlattık safı. Ardından güvenli biryer arıyorduk o adamla kadından kaçmak için. Bir caddeye yöneldik ki adamla kadın yine bizi gördü tartaklamaya başladı. Sonra bizim dayak yediğimizi gören kahvedeki insanlar yardımımıza koştu.Biz kahvedeki amcalara “ amca bu kadınla bu adam bizi zorla dilendiriyo” dedik. Kadınla adam hiç bişey diyemeden bi meydan dayağı yedi ve gittiler. Kahvedeki adamlar bize çay ikram etti. Biz bizi dövenlerin ne kadar kötü birileri olduğunu anlatıyorduk falan filan, TV de haberler başladı. TV de şöyle bi haber geçti “İtalya kerhaneciler birliği başkanı’nın karısı 14-15 yaşlarındaki gençler tarafından tacize uğradı” Ve bizim fotoğraflar full ekran çıktı adamlar bi ekrana baktı bi bize baktı. Sonra bizi dövmeye başladılar bizi esir almışlardı. Bana bulaşık yıkatıyolardı Niyazi’nin poposuna çay bardağı sokuyolardı. Tam o sırada içeri bi gaz bombası atıldı her yer duman olmuştu geri kalanını hatırlamıyorum. Uyandığımda bi uçakta idim ellerim ve ayaklarım bağlıydı. Yanımda Niyazi baygın yatıyordu. Her şeyi anlamıştım Niyazi’nin pandik attığı kadının kocası bizi yakalatmak için kahveye adamlarını yollamıştı. Bizi kaçırdılar ve o an uçaktaydık. Ardından iri yarı, takım elbiseli, güneş gözlüklü bi adam içeri girdi. Adam bize bi kargo uçağında olduğumuzu söyledi. Adam bişeyler anlatırken ben özel bi hareketle altına kaydım. O sırada Niyazi uyanmıştı. Adam yere düştü Niyazi adamın ağzına oturdu. Sonra bi osurdu adam orda bayıldı. Sonra kenarda duran satırla ipleri kestik. Uçakta 3 adam daha vardı. Birine osurarak ikisinin ağzına mıçarak bayılttık. Sonra sadece pilot kalmıştı onun hiç bişeyden haberi yoktu. Ben hemen gördüğüm paraşütlerden birini aldım birini Niyazi’ye verdim ve uçaktan atladık. Ve yunanistanta bir yerlerdeyiz bi internet kafe bulduk. Hemen bi masaya oturdum. Şuan yanımda param yok nasıl hesabı ödeyeceğim yunancamda yok lütfen yardım edin beyler.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder